คู่มือ ไอคิโด ท่าพื้นฐาน เริ่มต้นฝึกฝนอย่างไร?

การฝึกฝน ไอคิโด ท่าพื้นฐาน เทคนิคและวิธีการที่ควรรู้

ไอคิโด ท่าพื้นฐาน ( aikido ) เป็นศิลปะการต่อสู้ของญี่ปุ่นที่เน้นการผสมผสานกับพลังของคู่ต่อสู้และเปลี่ยนเส้นทาง แทนที่จะปะทะโดยตรง เทคนิคในไอคิโดส่วนใหญ่มาจาก Daito-ryu Aiki-jujutsu แต่มีปรัชญาที่แตกต่างกันและการเน้นไปที่การพัฒนาจิตวิญญาณและส่วนบุคคล ต่างจากศิลปะการต่อสู้อื่นๆ ที่เน้นการใช้กำลัง, ไอคิโดนับว่าเป็นศิลปะการต่อสู้ที่เน้นไปที่การป้องกันตนเองและคู่ต่อสู้ให้ไม่ได้รับบาดเจ็บมากที่สุด เช่น เทคนิคการหมุนตัวหรือการละลายพลังของคู่ต่อสู้ ปรัชญาของไอคิโดกล่าวว่า “จริง ๆ แล้วไม่มีผู้ชนะและผู้แพ้” ซึ่งหมายความว่า ความสำเร็จในการต่อสู้ไม่ได้เน้นไปที่การทำให้คู่ต่อสู้ประสบความแพ้ แต่เน้นไปที่การร่วมกันและประสานงานกับพลังของคู่ต่อสู้เพื่อประโยชน์ของทั้งสองฝ่าย. ต่อไปนี้คือรายการเทคนิคและการเคลื่อนไหวของไอคิโดขั้นพื้นฐาน:

 

ไอคิโด ท่าพื้นฐาน

 

1.อุเคมิ (เบรกฟอลส์)

2.ทาชิ วาซา (เทคนิคการยืน)

[ 2.1] ต่อต้านการคว้าข้อมือ (Katate-dori, Morote-dori, Ryote-dori ฯลฯ):

[ 2.2] ต่อต้านการนัดหยุดงาน (Shomen-uchi, Yokomen-uchi, Tsuki):

 

3.Suwari Waza (เทคนิคการนั่ง)

เทคนิคเหล่านี้เป็นเทคนิคที่คล้ายคลึงกับเทคนิคแบบยืน แต่จะดำเนินการโดยใช้ทั้งอุเกะ (ผู้ที่ “รับ” เทคนิค) และนาเกะ (ผู้ที่ใช้เทคนิคนี้) โดยเริ่มจากท่านั่ง

4.เทคนิคการใช้อาวุธ

5.ผู้โจมตีหลายคน

6.การเดินเท้าและการเคลื่อนไหว

นี่เป็นเพียงเทคนิคพื้นฐานบางประการใน ไอคิโด จำนวนและความหลากหลายที่แท้จริงอาจมีได้หลากหลายมากขึ้น ขึ้นอยู่กับรูปแบบเฉพาะหรือโรงเรียนของไอคิโดที่กำลังศึกษาอยู่ เช่นเดียวกับศิลปะการต่อสู้อื่นๆ ความเข้าใจที่แท้จริงของเทคนิคเหล่านี้ไม่ได้มาจากการอ่านเกี่ยวกับเทคนิคเหล่านี้ แต่มาจากการฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอภายใต้การแนะนำของผู้ฝึกสอนที่มีคุณสมบัติเหมาะสม

 

ไอคิโด ท่าพื้นฐาน

 

aikido คืออะไรและมาจากไหน?

ไอกิโด เป็นศิลปะการต่อสู้สมัยใหม่ของญี่ปุ่นที่เน้นแง่มุมทางจิตวิญญาณและปรัชญาของการฝึกการต่อสู้นอกเหนือจากเทคนิคทางกายภาพ ชื่อประกอบด้วยอักขระสามตัว: Ai (ความสามัคคี), Ki (จิตวิญญาณหรือพลังงาน) และ Do (วิถี) ซึ่งสามารถแปลได้ว่า “วิถีแห่งความสามัคคีกับจิตวิญญาณ” หรือ “วิถีแห่งพลังความสามัคคี”

1.ต้นกำเนิดของไอคิโด:

ไอคิโดได้รับการพัฒนาโดย โมริเฮ อูเอชิบะ (พ.ศ. 2426-2512) ผู้ฝึกมักเรียกกันว่าอาจารย์โอ (อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่) การศึกษาศิลปะการต่อสู้ของอุเอชิบะเริ่มต้นจากศิลปะการต่อสู้แบบดั้งเดิมของญี่ปุ่น เช่น ไดโตะ-ริว ไอกิ-จุจุสึ รวมไปถึงเคนจุสึ (เทคนิคการใช้ดาบ) และโจจุสึ (เทคนิคการใช้ไม้เท้า) เมื่อเวลาผ่านไป โดยได้รับอิทธิพลจากความเชื่อและประสบการณ์ทางจิตวิญญาณของเขา เขาได้เปลี่ยนบทเพลงทางเทคนิคของเขาให้กลายเป็นการสังเคราะห์ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ทำให้เกิด สมาคม ไอ คิ โด แห่ง ประเทศไทย

2.รากฐานทางปรัชญาและจิตวิญญาณ:

โมริเฮ อุเอชิบะได้รับอิทธิพลอย่างลึกซึ้งจากศาสนาโอโมโตะเคียว ซึ่งเป็นนิกายชินโตสมัยใหม่ การเปิดเผยคำสอนของเขามีส่วนสำคัญในการให้ความสำคัญกับไอคิโดในเรื่องการผสมผสานของร่างกายและจิตวิญญาณ และความสำคัญของความสามัคคีในปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์และกับจักรวาล อุเอชิบะเชื่อในแนวคิดของบูโดว่าเป็นวิธีการฝึกฝนจิตวิญญาณและการเติบโตส่วนบุคคล มากกว่าเป็นเพียงวิธีในการต่อสู้

3.หลักการสำคัญและเทคนิคของไอคิโด:

[3.1] การผสมผสานและความกลมกลืน : แทนที่จะต่อต้านกองกำลังของผู้โจมตีโดยตรง ผู้ฝึกไอคิโดจะผสมผสานและเปลี่ยนเส้นทางกองกำลัง

[3.2] การเคลื่อนไหวแบบวงกลม : เทคนิคไอคิโดจำนวนมากใช้การเคลื่อนไหวแบบวงกลมเพื่อต่อต้านและเปลี่ยนทิศทางการโจมตี

[3.3] การไม่ก้าวร้าว : โดยทั่วไปเทคนิคไอคิโดจะไม่เริ่มการโจมตี แต่ตอบสนองต่อสิ่งเหล่านั้น เป้าหมายไม่ใช่การสร้างความเสียหาย แต่เพื่อต่อต้านและควบคุมผู้โจมตี

[3.4] การล็อกและขว้างข้อต่อ : เทคนิคไอคิโดมักเกี่ยวข้องกับการล็อกและขว้างโดยใช้พลังงานของผู้โจมตี

4.การฝึกอาวุธ : ไอคิโด คือ การฝึกแบบดั้งเดิมประกอบด้วยเทคนิคต่างๆ เช่น โบเก้น (ดาบไม้) โจ (ไม้เท้าไม้) และทันโต (มีด) สิ่งเหล่านี้ใช้เป็นเครื่องมือในการทำความเข้าใจหลักการและฝึกฝนเทคนิคการลดอาวุธเฉพาะ

 

ไอกิโด มาจากไหน?

ไอคิโด เรียน

aikido มาจากประเทศญี่ปุ่นและได้รับการพัฒนาในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ต้นกำเนิดทางเทคนิคสามารถย้อนกลับไปถึงศิลปะซามูไรคลาสสิก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Daito-ryu Aiki-jujutsu แต่ปรัชญาและจุดประสงค์ของมันแตกต่างอย่างมากจากศิลปะการต่อสู้แบบดั้งเดิมจำนวนมาก แม้ว่าศิลปะการต่อสู้หลายแขนงจะมุ่งเน้นไปที่ประสิทธิภาพในการต่อสู้ ไอคิโดก็ให้ความสำคัญกับการพัฒนาตนเอง การเติบโตทางจิตวิญญาณ และการบรรลุความสามัคคีมากขึ้น ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ไอคิโดได้แพร่กระจายไปทั่วโลก โดยมีโรงเรียนและรูปแบบต่างๆ มากมายที่เน้นแง่มุมต่างๆ ของศิลปะ ตั้งแต่ด้านจิตวิญญาณล้วนๆ ไปจนถึงการใช้งานจริงมากขึ้น

 

ทำไม ไอคิโด ท่าพื้นฐาน เหล่านี้ถือว่าสำคัญในการฝึกฝน ท่าไอคิโด ?

ไอกิโด เป็นศิลปะการต่อสู้ที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่เน้นการผสมผสานการเคลื่อนไหวของคู่ต่อสู้ การใช้พลังกับพวกเขา และการแก้ปัญหาความขัดแย้งอย่างสันติ การเคลื่อนไหวพื้นฐาน (หรือเทคนิค) ในไอคิโดเป็นองค์ประกอบพื้นฐานที่ช่วยให้ผู้ฝึกเข้าใจและเข้าใจหลักการของศิลปะ ต่อไปนี้เป็นเหตุผลหลายประการว่าทำไมการเคลื่อนไหวพื้นฐานเหล่านี้จึงถือว่ามีความสำคัญ:

เทคนิคพื้นฐานในไอคิโดเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวเฉพาะที่ช่วยปลูกฝังความคล่องตัว ความยืดหยุ่น และการประสานงาน ด้วยการฝึกฝนการเคลื่อนไหวเหล่านี้ซ้ำๆ นักเรียนจะเรียนรู้ที่จะเคลื่อนไหวร่างกายอย่างมีประสิทธิภาพและประสานกัน

หัวใจของไอคิโดคือแนวคิดในการผสมผสานพลังงานของคู่ต่อสู้และเปลี่ยนเส้นทาง เทคนิคพื้นฐานคือการสาธิตหลักการเหล่านี้ในทางปฏิบัติ ตัวอย่างเช่น เทคนิคอาจเกี่ยวข้องกับการหลบการโจมตีที่เข้ามาและเปลี่ยนทิศทางของผู้โจมตีให้ขว้างหรือปักหมุด

เทคนิคไอคิโดกำหนดให้ผู้ฝึกต้องตระหนักรู้ถึงสภาพแวดล้อมรอบตัว ตำแหน่งของคู่ต่อสู้ และการไหลเวียนของพลังงานในระหว่างการเผชิญหน้า การฝึกฝนเทคนิคพื้นฐานจะช่วยขัดเกลาการรับรู้นี้

เทคนิคไอคิโดขั้นพื้นฐานหลายอย่างเกี่ยวข้องกับการถูกโยนหรือพาลงพื้น ดังนั้นการเรียนรู้วิธีล้มอย่างปลอดภัย (อุเคมิ) จึงเป็นองค์ประกอบที่สำคัญ เพื่อให้แน่ใจว่าผู้ฝึกสามารถล้มได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ และจำเป็นสำหรับการฝึกเทคนิคขั้นสูงอย่างปลอดภัย

โมริเฮ อุเอชิบะ ผู้ก่อตั้งไอคิโด ตั้งใจให้ศิลปะเป็นเส้นทางสำหรับการเติบโตส่วนบุคคลและการพัฒนาจิตวิญญาณ การเคลื่อนไหวขั้นพื้นฐานไม่ใช่แค่เทคนิคทางกายภาพเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวพันกับแนวคิดทางปรัชญาเกี่ยวกับความสามัคคี สันติภาพ และความเชื่อมโยงระหว่างสรรพสิ่ง

เทคนิคขั้นสูงทั้งหมดมีรากฐานมาจากพื้นฐาน ความชำนาญในเทคนิคพื้นฐานเป็นรากฐานที่แข็งแกร่งสำหรับการพัฒนาแอปพลิเคชันที่ซับซ้อนและหลากหลายมากขึ้น

การทำซ้ำเทคนิคพื้นฐานจะฝังแน่นอยู่ในความทรงจำของกล้ามเนื้อของผู้ฝึกหัด ช่วยให้เกิดปฏิกิริยาเร็วขึ้นในสถานการณ์จริงหรือการฝึกอบรมขั้นสูง

พื้นฐานของศิลปะการต่อสู้คือแนวคิดของท่าทางและท่าทางที่เหมาะสม ในไอคิโด เทคนิคพื้นฐานจะสอนวิธีที่ถูกต้องในการยืน เคลื่อนไหว และรักษาสมดุล ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการนำเทคนิคของศิลปะไปใช้อย่างมีประสิทธิภาพ

เทคนิคไอคิโดหลายๆ เทคนิคเน้นถึงความสำคัญของการหายใจที่เหมาะสมและการไหลของ “ki” หรือพลังงาน ด้วยการฝึกฝนพื้นฐาน เราจะเรียนรู้ที่จะประสานลมหายใจกับการเคลื่อนไหว นำไปสู่เทคนิคที่มีประสิทธิภาพและทรงพลังยิ่งขึ้น

โดยพื้นฐานแล้ว การเคลื่อนไหวขั้นพื้นฐานในไอคิโดเป็นรากฐานของศิลปะ หากไม่มีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งและความเชี่ยวชาญในเทคนิคเหล่านี้ ถือเป็นเรื่องท้าทายที่จะก้าวหน้าและเข้าใจชั้นลึกและศักยภาพของไอคิโดอย่างแท้จริง

 

มีอุปกรณ์ที่ช่วยในการฝึกฝน ไอคิโด ท่าพื้นฐาน หรือไม่?

ไอคิโด ระดับ การฝึกอบรมมุ่งเน้นไปที่การเคลื่อนไหวของร่างกายเป็นหลัก การผสมผสานกับคู่นอน และการทำความเข้าใจหลักการของการเปลี่ยนเส้นทางพลังงานและความกลมกลืน แม้ว่าเครื่องมือหลักคือร่างกายมนุษย์และหุ้นส่วน แต่ก็มีอุปกรณ์และเครื่องมือแบบดั้งเดิมที่ใช้ในการฝึก ท่าพื้นฐาน ไอคิโด :

1.เครื่องแบบ (กิและฮากามะ) 

ผู้ฝึกจะสวมเครื่องแบบศิลปะการต่อสู้ที่เรียกว่า “กิ” ส่วนนักเรียนและอาจารย์ผู้สอนขั้นสูงมักจะสวม “ฮากามะ” ซึ่งเป็นกางเกงแบบจับจีบเช่นกัน สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เพียงเพื่อประเพณีเท่านั้น แต่ยังมีประโยชน์ในทางปฏิบัติอีกด้วย gi มีความทนทาน ช่วยให้หยิบ ดึง และถือได้ ฮากามะนอกจากความสำคัญแบบดั้งเดิมแล้ว ยังสามารถช่วยในการสอนการใช้เท้าอย่างเหมาะสม เนื่องจากเท้าถูกซ่อนไว้เล็กน้อย ทำให้นักเรียนพึ่งพาความรู้สึกมากขึ้น

2.อาวุธไม้ 

3.เสื่อ : เนื่องจากไอคิโดเกี่ยวข้องกับการขว้างและหมุดเป็นจำนวนมาก โดโจ (ห้องฝึกซ้อม) จึงมีเสื่อเพื่อให้แน่ใจว่าสามารถล้มได้อย่างปลอดภัย

4.ชั้นวางอาวุธ (คามิซ่าหรือโชเมน) : มีไว้เพื่อจุดประสงค์ดั้งเดิมและพิธีกรรมมากกว่า สถานที่แสดงความเคารพ คามิซะหรือโชเม็งอาจมีรูปภาพของผู้ก่อตั้งหรือบุคคลสำคัญ และด้านล่างมีชั้นวางอาวุธ

5.หุ่นฝึกหัด : แม้ว่าจะไม่ใช่แบบดั้งเดิมในไอคิโด แต่โรงฝึกบางแห่งอาจใช้หุ่นฝึกหัดเพื่อให้นักเรียนได้ฝึกฝนเทคนิคหรือการเคลื่อนไหวบางอย่างเมื่อไม่มีคู่ฝึก

6.เชือกแกว่งหรือหนังยาง: ใช้ในโรงฝึกบางแห่งเพื่อช่วยให้นักเรียนเข้าใจความรู้สึกของการเพิ่มพลังงาน (ki) ผ่านแขนและมือของพวกเขา

7.กระจกเงา : โรงฝึกบางแห่งมีกระจกเพื่อช่วยให้นักเรียนมองเห็นและแก้ไขท่าทางและการเคลื่อนไหวของตนเอง

8.หนังสือและดีวีดี : ไอกิโดกะ (ผู้ฝึกไอคิโด) จำนวนมากลงทุนในหนังสือและดีวีดีเพื่อศึกษาเทคนิค ปรัชญา และประวัติศาสตร์ของไอคิโดในเชิงลึกมากขึ้น

9.อุปกรณ์ป้องกัน : นี่ไม่ใช่เรื่องปกติในโดโจไอคิโดแบบดั้งเดิม แต่นักเรียนบางคนอาจใช้อุปกรณ์ป้องกันมือหรือข้อมือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพวกเขาได้รับบาดเจ็บ บางครั้งผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับหัวเข่าก็ใช้สนับเข่าเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างเทคนิคการคุกเข่า

10.อุปกรณ์ยืดกล้ามเนื้อ : อุปกรณ์ต่างๆ เช่น เข็มขัด สายรัด หรือแม้แต่เสื่อโยคะ มีประโยชน์ในการยืดกล้ามเนื้อก่อนหรือหลังการฝึก

แม้ว่าอุปกรณ์จะช่วยในการฝึกซ้อมได้ แต่แก่นแท้ของไอคิโดอยู่ที่หลักการ การเคลื่อนไหว และการเชื่อมโยงระหว่างพันธมิตร อุปกรณ์ควรถูกมองว่าเป็นเครื่องมือในการช่วยให้เข้าใจหรือปรับปรุงบางแง่มุมของงานศิลปะ มากกว่าที่จะเป็นสิ่งจำเป็น

 

 

การฝึกฝนเพื่อฝึกความยืดหยุ่นและแรงกำลังสำหรับ ไอคิโด สาย ควรเริ่มอย่างไร?

การฝึกเพื่อความยืดหยุ่นและความแข็งแกร่งใน ไอคิโด มีกี่สาย เช่นเดียวกับศิลปะการต่อสู้อื่นๆ เป็นแนวทางที่สมดุลที่ผสมผสานทั้งการเตรียมพร้อมทางกายภาพทั่วไปและการเคลื่อนไหวเฉพาะด้านกีฬา ต่อไปนี้คือวิธีการเริ่มต้น:

1. การยืดกล้ามเนื้อแบบคงที่: หลังจากการวอร์มอัพหรือสิ้นสุดการฝึก ให้ยืดกล้ามเนื้อแบบคงที่โดยที่คุณค้างไว้ 15-30 วินาที ซึ่งจะช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นเมื่อเวลาผ่านไป ท่ายืดทั่วไป ได้แก่ ท่าแฮมสตริง ท่าสี่ส่วน ท่าน่อง และการเหยียดแขน/ไหล่

2. การยืดกล้ามเนื้อแบบไดนามิก: เกี่ยวข้องกับการขยับส่วนต่างๆ ของร่างกาย และค่อยๆ เพิ่มระยะเอื้อม ความเร็ว หรือทั้งสองอย่าง ถือเป็นกิจกรรมอุ่นเครื่องที่มีประโยชน์ ตัวอย่าง ได้แก่ การแกว่งขา วงแขน และท่าบิดตัว

3. โยคะ: การผสมผสานโยคะเข้ากับกิจวัตรของคุณจะช่วยเพิ่มความยืดหยุ่น ความสมดุล และแม้กระทั่งสมาธิทางจิตได้อย่างมาก

 

1. การออกกำลังกายแบบบอดี้เวท: เริ่มต้นด้วยท่าพื้นฐาน เช่น วิดพื้น สควอช ลันจ์ และแพลงก์ สิ่งเหล่านี้สร้างความแข็งแกร่งขั้นพื้นฐานและสามารถฝึกฝนได้ทุกที่

2. การฝึกแบบใช้แรงต้านทาน: การใช้ยางยืดออกกำลังกายหรือตุ้มน้ำหนักสามารถช่วยปรับปรุงความแข็งแรงของกล้ามเนื้อได้ ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณครอบคลุมกลุ่มกล้ามเนื้อหลักทั้งหมด

3. การเสริมความแข็งแกร่งของแกนกลางลำตัว: แกนกลางลำตัวที่แข็งแรงถือเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความสมดุลและความมั่นคงในไอคิโด รวมการออกกำลังกายต่างๆ เช่น ไม้กระดาน การบิดแบบรัสเซีย และการยกขา

4. การฝึกเฉพาะส่วน: การฝึกประเภทนี้เลียนแบบการเคลื่อนไหวที่คุณทำในชีวิตประจำวันหรือในกีฬาประเภทใดประเภทหนึ่ง สำหรับไอคิโด สิ่งนี้อาจเกี่ยวข้องกับการออกกำลังกายที่ปรับปรุงความสามารถในการรักษาท่าทาง เคลื่อนไหวอย่างคล่องตัว หรือใช้แรงไปในทิศทางที่เฉพาะเจาะจง

5. การฝึกซ้อมเฉพาะด้านกีฬา: ฝึกการเคลื่อนไหวของไอคิโดโดยไม่มีคู่เต้น โดยเน้นรูปแบบที่เหมาะสม นี่ถือเป็นรูปแบบหนึ่งของการฝึกเงา ซึ่งช่วยให้คุณเข้าใจรูปแบบการเคลื่อนไหวและสร้างความแข็งแกร่งในการเคลื่อนไหวเฉพาะเหล่านั้น

 

จุดที่ควรหลีกเลี่ยงในการฝึกฝนเป็นอย่างไร?

1. การฝึกโอเวอร์เทรนนิ่ง: การฝึกหนักเกินไปโดยไม่มีการฟื้นตัวที่เพียงพออาจนำไปสู่การบาดเจ็บและขัดขวางความก้าวหน้าได้ ฟังร่างกายของคุณและพักผ่อนเมื่อจำเป็น

2. เทคนิคที่ไม่เหมาะสม: ไม่ว่าจะเป็นการยืดกล้ามเนื้อหรือการฝึกความแข็งแกร่ง ตรวจสอบให้แน่ใจว่าคุณใช้เทคนิคที่ถูกต้อง ฟอร์มไม่ดีอาจได้รับบาดเจ็บได้

3. ข้ามการวอร์มอัพและคูลดาวน์: สิ่งเหล่านี้สำคัญในการเตรียมร่างกายสำหรับการออกกำลังกายและช่วยในการฟื้นตัวในภายหลัง ช่วยลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บและปวดกล้ามเนื้อ

4. ละเลยการฟื้นฟู: นอกเหนือจากการนอนหลับ ลองทำกิจกรรมต่างๆ เช่น กลิ้งโฟม การนวด หรือแม้แต่การทำสมาธิ เพื่อช่วยในการฟื้นตัว

5. วิธีการแบบหนึ่งขนาดเหมาะกับทุกคน: จำไว้ว่าร่างกายของทุกคนแตกต่างกัน สิ่งที่ใช้ได้ผลกับคนคนหนึ่งอาจไม่ได้ผลกับอีกคนหนึ่ง ปรับแต่งรูปแบบการฝึกของคุณตามจุดแข็ง จุดอ่อน และเป้าหมายของคุณ

6. หลีกเลี่ยงจุดอ่อน: เป็นเรื่องปกติที่บุคคลจะมุ่งเน้นไปที่จุดที่พวกเขาเข้มแข็งอยู่แล้ว แต่จำเป็นต้องแก้ไขและแก้ไขจุดอ่อนของคุณ

7. ผลักดันความเจ็บปวด: คำพูดทั่วไปคือ “ฟังร่างกายของคุณ” หากคุณรู้สึกเจ็บปวด (นอกเหนือจากความรู้สึกไม่สบายจากการออกกำลังกายตามปกติ) ให้หยุดและประเมิน การผลักผ่านอาจทำให้เกิดการบาดเจ็บสาหัสได้

8. ละเลยด้านฟิตเนสด้านอื่นๆ: แม้ว่าความยืดหยุ่นและความแข็งแกร่งจะเป็นสิ่งสำคัญ แต่อย่าลืมองค์ประกอบอื่นๆ เช่น ความอดทนของหัวใจและหลอดเลือด ความสมดุล และการประสานงาน

Aikido

สรุป

การมีที่ปรึกษา โค้ช หรือผู้ปฏิบัติงานอาวุโสคอยแนะนำคุณในการฝึกอบรมจะเป็นประโยชน์เสมอ ประสบการณ์ของพวกเขามีค่าอย่างยิ่งในการช่วยให้คุณก้าวหน้าได้อย่างปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ การฝึกความยืดหยุ่นและความแข็งแกร่งในไอคิโดครอบคลุมแนวทางองค์รวมที่สร้างสมดุลระหว่างการเตรียมพร้อมทางกายภาพทั่วไปกับการเคลื่อนไหวเฉพาะด้านกีฬา เพื่อความยืดหยุ่น ผู้ฝึกมักจะรวมการยืดแบบคงที่ การยืดแบบไดนามิก และแม้กระทั่งกิจวัตรโยคะเพื่อปรับปรุงช่วงของการเคลื่อนไหว ความสมดุล และสมาธิจิต ในทางกลับกัน การฝึกความแข็งแกร่งเริ่มต้นด้วยการออกกำลังกายแบบบอดี้เวทขั้นพื้นฐาน และสามารถเพิ่มด้วยการฝึกแบบใช้แรงต้านทาน การออกกำลังกายแกนกลางลำตัว และการฝึกแบบเฉพาะส่วนซึ่งปรับให้เหมาะกับการเคลื่อนไหวที่เป็นเอกลักษณ์ของ ไอคิโด ท่าพื้นฐาน

อย่างไรก็ตาม เช่นเดียวกับศิลปะการต่อสู้หรือวินัยทางร่างกายอื่นๆ มีข้อผิดพลาดที่ต้องหลีกเลี่ยง ตัวอย่างเช่น การฝึกมากเกินไปอาจส่งผลเสียมากกว่าผลดี นำไปสู่การบาดเจ็บและทำให้ความคืบหน้าชะงักไป เทคนิคที่เหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง ไม่เพียงแต่ในเทคนิคไอคิโดเท่านั้น แต่ยังรวมไปถึงการออกกำลังกายด้านความแข็งแกร่งและความยืดหยุ่นด้วย การวอร์มอัพและคูลดาวน์ไม่สามารถต่อรองได้ ซึ่งเป็นการปูทางสำหรับการออกกำลังกายที่มีประสิทธิภาพและช่วยในการฟื้นตัว

ในการสร้างระบบการปกครอง จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องตระหนักว่าแต่ละคนมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ซึ่งต้องใช้กลยุทธ์การฝึกอบรมเฉพาะบุคคล แม้ว่าการมุ่งเน้นไปที่จุดแข็งจะเป็นไปตามธรรมชาติ แต่การจัดการและแก้ไขจุดอ่อนของตนเองก็มีความสำคัญไม่แพ้กันสำหรับการพัฒนาที่สมดุล ความเจ็บปวด แตกต่างจากความรู้สึกไม่สบายในการออกกำลังกายทั่วไป คือสัญญาณของร่างกายให้หยุดและประเมินใหม่ การเดินทางในไอคิโดที่เสริมด้วยความยืดหยุ่นและการฝึกความแข็งแกร่ง ควรได้รับคำแนะนำจากที่ปรึกษา โค้ช หรือผู้ฝึกหัดที่มีประสบการณ์

อ้างอิง

https://en.wikipedia.org/wiki/Tenkan

 

 

 

” โยชินกัน ,ไอคิโด , อิชินคัง “ ถือเป็นศิลปะการต่อสู้ที่มีรากฐานที่แตกต่างกัน แต่ทั้งหมดนั้นมีจุดร่วมที่เหมือนกัน คือการนำปรัชญา และหลักการของการหาความสมดุลระหว่างร่างกายและจิตใจมาปรับใช้ในชีวิตประจำวัน